Redactioneel
Bij de Tweede Kamerverkiezingen weken trouwe GroenLinks-stemmers, zelfs leden, uit naar de PvdA, vooral vanwege de hervorming van het ontslagrecht en de verkorting van de WW (onder voorwaarde dat mensen van baan naar baan gaan) die GroenLinks voorstaat. De PvdA sluit vervolgens een regeerakkoord met de VVD waarin het ontslagrecht wordt hervormd en de WW-duur verkort. Om linkse partijen bij de les te houden, schetst Patrick Rijke concrete minimumeisen waaraan ‘links’ zou moeten voldoen. Er is geen reden voor gejubel over ‘terugkeer naar het midden’ in de politiek, betoogt Mark van Ostaijen. Het op harmonie gerichte polderen van ‘middenpartijen’ VVD en PvdA wijst volgens hem juist op depolitisering. Andrea Wagemans is in de VS op zoek naar verhalen achter de presidentsverkiezingen aldaar. ‘Voor duurzaamheid is weinig aandacht.’ Mathieu Peulen reist door Israël en temperatuurt met de moed der wanhoop de haat van Israëli’s tegen Palestijnen. Dichter bij huis probeert redacteur Jaap van Kampen een speld te krijgen tussen het anti-Europese Uniebetoog van Thierry Baudet en het ongeloof in Europese vooruitgang van John Gray. De zorg draait teveel om belangen van anderen dan patiënten, aldus August Hans den Boef, zoals verzekeraars, medische stand en farmaceutische industrie. Hij roept op tot de kern te komen van wat nodig is aan zorg. In De grenzen van vrijheid reageert Boris van der Ham op Dirk de Hoogs bespreking van z’n boek De Vrije Moraal in de vorige Waterstof. Boer zoekt Vrouwfan en coming Waterstofredacteur José Verwaal ten slotte laat ons genieten van het gedicht waarmee ze een dichtwedstrijd won. Niet onvermeld mag blijven dat deze Waterstof #63 in half verduisterd en stroomluw Manhattan/New York op het web is gezet door oud-redacteur Iris Groen, die hiermee afscheid neemt.
http://www.waterlandstichting.nl/?p=waterstof&s=bekijken&id=67