Geen eindejaarslijstjes of een Top Tien in deze laatste Waterstof van 2010. Wel iets om over na te denken bij de kerstborrel, onder andere over het imago en zelfbeeld van links. Wat is het imago en zelfbeeld van links? Doet links nu wel of niet aan verheffing van anderen? Is ‘sociaalindividualistisch’ voldoende focus voor progressief liberalen of liberaal progressieven? Gaat ze samenwerken, fuseren? Evelien Tonkens geeft een aftrap voor een geupdate linkse agenda. Francio Guadeloupe brengt een in het Engels geschreven ode aan Papa Rien, die een fair fight streed voor een kleuren/cultuurblind links (en samenleving). Meerten ter Borg legt uit waarom vrijzinnigen het zo goed met iedereen voor hebben en toch worden gehaat. Zijn dochter Irene Voskamp laat ons nader kennismaken met onze grondwet en plaatst kritische kanttekeningen bij de relatie grondrechten en burger. Jaap van Kampen laat zich imponeren en in de war brengen door Opstand der horden (1937) van Ortega y Gasset, om tot de conclusie te komen dat de vermeende kloof tussen high en low culture van tegenwoordig kleiner is dan gedacht. Josip Kesic toont aan waarom (populistisch) rechts er beter dan links in slaagt oprecht, echt en authentiek te zijn (lijken) en ontknoopt begrippen als elite en waarheid. Twintigers Iris Groen en Dennis van den Berg schrijven een modern J’Accuse tegen Babyboomers 1 en presenteren een nieuwe beweging, NL. Verder besteden we aandacht aan ontgifting en duurzaamheid, zowel van het sociale en politieke klimaat als van het milieu. Dirk de Hoog vertelt u alles over het rondeel-ei. Arno Adelaars pleit voor fair hasj, waar de Marokkaanse wietboer een eerlijke prijs voor krijgt en Asis Aynan onttrekt mensenrechtenactivist Chakib al-Khayari, die gevangenzit in Marokko omdat hij WikiLeakte over de betrokkenheid van de overheid bij drugshandel, aan de vergetelheid. Annemiek Onstenk, ten slotte, blogt dat als vrijzinnig/liberaal/duurzaam/progressief links met de VVD kan regeren, zij toch met de SP samen oppositie moeten kunnen voeren.