Waterstof

Redactioneel

Bij de Tweede Kamerverkiezingen weken trouwe GroenLinks-stemmers, zelfs leden, uit naar de PvdA, vooral vanwege de hervorming van het ontslagrecht en de verkorting van de WW (onder voorwaarde dat mensen van baan naar baan gaan) die GroenLinks voorstaat. De PvdA sluit vervolgens een regeerakkoord met de VVD waarin het ontslagrecht wordt hervormd en de WW-duur verkort. Om linkse partijen bij de les te houden, schetst Patrick Rijke concrete minimumeisen waaraan ‘links’ zou moeten voldoen. Er is geen reden voor gejubel over ‘terugkeer naar het midden’ in de politiek, betoogt Mark van Ostaijen. Het op harmonie gerichte polderen van ‘middenpartijen’ VVD en PvdA wijst volgens hem juist op depolitisering. Andrea Wagemans is in de VS op zoek naar verhalen achter de presidentsverkiezingen aldaar. ‘Voor duurzaamheid is weinig aandacht.’ Mathieu Peulen reist door Israël en temperatuurt met de moed der wanhoop de haat van Israëli’s tegen Palestijnen. Dichter bij huis probeert redacteur Jaap van Kampen een speld te krijgen tussen het anti-Europese Uniebetoog van Thierry Baudet en het ongeloof in Europese vooruitgang van John Gray. De zorg draait teveel om belangen van anderen dan patiënten, aldus August Hans den Boef, zoals verzekeraars, medische stand en farmaceutische industrie. Hij roept op tot de kern te komen van wat nodig is aan zorg. In De grenzen van vrijheid reageert Boris van der Ham op Dirk de Hoogs bespreking van z’n boek De Vrije Moraal in de vorige Waterstof. Boer zoekt Vrouwfan en coming Waterstofredacteur José Verwaal ten slotte laat ons genieten van het gedicht waarmee ze een dichtwedstrijd won. Niet onvermeld mag blijven dat deze Waterstof #63 in half verduisterd en stroomluw Manhattan/New York op het web is gezet door oud-redacteur Iris Groen, die hiermee afscheid neemt.

http://www.waterlandstichting.nl/?p=waterstof&s=bekijken&id=67

Wat linkse partijen maar niet lukt, leek met Mark Rutte’s waarschuwing voor het rode gevaar zomaar opeens in beeld te komen: linkse samenwerking. Nederland zou een links regeringsblok van ‘socialisten’ te wachten staan als de opmars van vooral de SP niet werd gestuit, stelde Rutte. PvdA, SP en GroenLinks zijn volgens hem ‘één pot nat’. In dit ‘dikke’ Waterstof-verkiezingsnummer komt u van deze natte kermis zeer snel thuis. Jaap van Kampen en Josip Kesic constateren met founding fathers van de Waterlandstichting Dick Pels en Paul de Beer dat er geen sprake is van een links-liberale (laat staan socialistische) doorbraak en samenwerking. Laurens Buijs betoogt fel dat GroenLinks door ‘modernisering’ haar traditionele kiezers van zich vervreemdt zonder nieuwe aan te spreken. Paul Mepschen en Kevin Levie hekelen vooroordelen over de SP en de achterliggende schijntegenstelling tussen laag- en hoogopgeleiden. Shivant Jhagroe en Dirk de Hoog buigen zich in afzonderlijke stukken over duurzaamheid als verkiezingsthema en De Groene Zaak, een ondernemersinitiatief. Duurzaamheid (niet) links, so what? August Hans den Boef wijdt een kritische beschouwing aan de vele niet-gekozen, ook linkse, vertegenwoordigers met gouden horens in het maatschappelijk middenveld. Boris van der Ham (D66) schreef een boekje over de vrije moraal, Dirk de Hoog bespreekt het. Ten onrechte zijn seks, drugs en rock-‘n- roll nauwelijks een verkiezingsthema. Columniste Femke Brandt ten slotte houdt een pleidooi voor linkse leegte in de openbare ruimte. Geen stemwijzer, deze Waterstof, wel meerstemmig nat dat om reacties vraagt. Wij dagen u uit!

http://www.waterlandstichting.nl/?p=waterstof&s=bekijken&id=66

 

Staatsschuld, begrotingstekort en de 3%, het lijken zulke neutrale zaken, aan de man en vrouw gebracht met een knus woord als huishoudboekje. Je ruikt de vertrouwde geuren van Unox en Douwe Egberts. Even een koude voorjaarsduik en dan een lekkere bak troost! Maar zijn de tekorten van Rutte en De Jager ook die van Pechtold, Sap en Slob of hebben zij met hun begrotingsakkoord 2013 knollen voor citroenen gekocht? De intense tevredenheid over het akkoord van VNO/NCW-voorzitter Wientjes voorspelt in ieder geval weinig goeds. Dirk de Hoog legt ‘de’ staatsschuld langs de lat der duurzaamheid en draagt alternatieven voor bezuinigingen aan. ‘Elk nadeel hep z’n voordeel’ vindt Lot van Hooijdonk met Johan Cruijff: ‘Het democratisch tekort in de Europese Unie biedt ruimte voor progressieve politiek.’ Waterstof neemt een voorschot op een van de verkiezingsthema’s: Europa. Welk weerwoord hebben mensen op lokaal niveau op ontslag, een handicap of andere tegenslag? Twee voorbeelden van sociaal doe-het-zelven, van kleinschalige idealen in plaats van grote verhalen: een in Rotterdam (door Annemiek Onstenk) en een in het Indiase Dindigul door Toby Frielink. ‘Wat mensen op eigen kracht voor elkaar krijgen, is soms beter dan professionele voorzieningen.’ Een Waterstof zonder populisme is droogkost. Daarom in dit nummer aandacht voor het populisme rond de Hedwigepolder, door August Hans den Boef.

http://www.waterlandstichting.nl/?p=waterstof&s=bekijken&id=65

Het andere Nederland van progressief en/of links (en ieder die zich daarbij wil aansluiten) sluimert, beraadt en hergroepeert zich. De SP is in de peilingen momenteel de grootste partij, de PvdA krijgt een nieuwe partijleider en, naar verwachting, nieuw elan, GroenLinks heeft stevig onderbouwde alternatieve plannen, D66 houdt de handen vrij maar zal ‘het linkse midden’, als het zover is, zeker versterken. Belangrijker dan de politieke partijen, zijn echter bewegingen en groepen die tegen het ‘graaierskapitalisme’, en het kabinet dat daar te weinig grenzen aan stelt, te hoop lopen. Niet alleen Occupy, werknemers van de sociale werkvoorziening, pgb-houders, schoonmakers, de cultuursector, studenten en leerkrachten. Ook anderen. Iris Groen verwoordt de ‘honger’ naar een andere toekomst, naar ‘duurzaamisme’. Ze is woordvoerder van NL en roept twintigers op tot niets minder dan revolutie. Andersglobalist Christian Scholl analyseert de protesten tegen Top’pen van o.a. de Wereldhandelsorganisatie, zoals de Battle of Seattle. Sociale bewegingen moeten steeds andere gedaanten aannemen om inkapseling te voorkomen, schrijft hij. Josip Kesic betoogt dat politici en media zich bezig moeten houden met echte problemen in plaats van met hun authenticiteit. Ook Femke Brandt heeft, na een week experimenteren met raw food haar bekomst van authenticiteit. En anders Rineke van Daalen wel. Dat zogenaamd ‘eerlijke’ met de handen werken en die goede oude ambachtsschool: vermolmde socialistische retoriek. De actualiteit ten slotte: Tobias Reijngoud ondervraagt Evelien Tonkens over marktwerking in de zorg. Tonkens is Tegen. Ze wil het Ziekenfonds (of een look-a-like) terug.

http://www.waterlandstichting.nl/?p=waterstof&s=bekijken&id=64

FC Twente, zogenoemde ‘boeren’, verloor dit voetbalseizoen het emancipatieduel om de landstitel van het grootsteedse (nu eens excellerende) Ajax. Maar de boom van de grote drie clubs is met recente kampioenen uit ’de provincie’ (AZ, Twente) allang geveld: emancipatie geslaagd! In het politieke spectrum lijkt rechts zich momenteel drukker te maken over emancipatie dan links. Zij herschreef het oude linkse verheffingsverhaal: Jan met de pet is Wilders’ koppel Henk en Ingrid geworden, de arbeidersklasse de ‘hardwerkende Nederlanders’ van Rutte. Rita Verdonk is tegenwoordig roze beschermengel. De vooral door links en liberalen bevochten rechten van vrouwen en homo’s worden nu ingezet om antimoslim geluiden kracht bij te zetten. In deze Waterstof zoeken we naar de achtergrond hiervan. Waar is de progressief/linkse passie voor emancipatiestrijd gebleven? Shivant Jhagroe doet de aftrap in dit themanummer: emancipatie, een begripsbepaling. Annemiek Onstenk baant zich een weg door meningen over vrouwen met een hoofddoek en in de prostitutie: redding of rechten? Judith Ploegman pleit voor arbeidstijdverlenging van deeltijdwerkers. Personeelstekorten wegwerken gaat boven de vrije keuze van vrouwen met kleine banen. Homoseksualiteit is terug als politieke kwestie, niet als linkse maar als rechtse hobby. Paul Mepschen en Laurens Buijs roepen op tot een nieuw ‘seksueel antinationalisme’. Irene van Oorschot onderzocht vrouwen die, hoogst ongebruikelijk, qat kauwen in Jemen. Wat zijn de kansen van vrouwen in de democratiserings- en vrijheidsstrijd daar?

Tot slot twee boekbesprekingen. Dirk de Hoog betoogt aan de hand van Cordelia Fine dat serieus wetenschappelijk bewijs voor de stelling dat hersenen van vrouwen fundamenteel anders werken dan die van mannen, ontbreekt. Rineke van Daalen neemt het op tegen Graa Boomsma en Jan Blokker, die vinden dat het onderwijs, door vernieuwingen van ‘buitenstaandes’, aan kwaliteit verliest. Zij legt een link met Bildung en sociale stijging.

http://www.waterlandstichting.nl/?p=waterstof&s=bekijken&id=60