De hoeveelste ‘slechte-verkiezingsuitslag-voor-de-PvdA-gevolgd-door-het-voornemen-beter-naar-de-kiezers-in-de-wijken-te-luisteren’ is het geleden verlies bij de Europese verkiezingen? De zoveelste. En hielpen die voornemens? Nee.
Natuurlijk moeten politici kiezers serieus nemen wanneer die zich bijvoorbeeld uitspreken tegen de Europese grondwet en hun standpunten soms herzien en aanpassen. Uiteraard moeten de antennes voor onlustgevoelens en maatschappelijke onvrede altijd op scherp staan. Als politici het hoofd maar niet deemoedig laten hangen naar en meedraaien met al die verschillende groepen en geluiden. De meeste kiezers willen echt niet zelf aan het roer staan. Wel willen ze worden gehoord en kunnen vertrouwen op de inzet van hun vertegenwoordigers.
Partijen als SP en PVV, die naar aanleiding van die onvrede en onlustgevoelens op de flanken oprukken, gaan in eigen gelederen bepaald niet democratisch om met geluiden van onderop. Hun interne partijorganisatie is eerder autoritair. De PVV ís niet eens een partij. De leden (het volk) luisteren naar de leider (Marijnissen, Wilders). Hoe nuttig hun vertolking van maatschappelijke woede ook kan zijn, aan hen zou ik het land niet toevertrouwen.
Middenpartijen vormen de ruggengraat van ons bestel en moeten daar body aan geven. Waar staan ze voor? Het vlees noch vis dat nu werd uitgevent leidt tot een democratie op drijfzand. Politici zouden zich niet jaar in, jaar uit voor zakkenvullers en potverteerders moeten laten uitmaken. Dat het Europees parlement maandelijks heen en weer reist tussen Brussel en Straatsburg is al heel lang een schandaal, maar is vooral de ‘schuld’ van Frankrijk. Laten de 1,5 miljoen Nederlanders die daar jaarlijks hun vakantie doorbrengen, één of twee keer een andere bestemming kiezen. Dat is effectiever dan steeds dezelfde rituele aanklacht van stal halen.
En pak de echte zakkenvullers, zoals de Italiaanse maffia, eens aan.