Barokke krullen op woningen tot ver in de voorsteden, dat is Wenen. Niet alleen de binnenstad is pronkstuk c.q. erfgoed uit grootse tijden, met zijn vele paleizen, beelden en pompeuze bouwwerken, ook buitenwijken zijn sierlijk. De sporen van keizerlijke heersers, van triomferende mannen en vrouwen te paard tot bombastische praalgebouwen, zijn talrijk. Sociaaldemocraten drukten eveneens een stempel op Wenen. Huizen vol ornamenten van waarschijnlijk gegoede burgers worden afgewisseld met grote degelijke woonblokken van glad pleisterwerk, waarop stadsbestuurders hun handtekening achterlieten: ‘sociale woningbouw’ en een jaartal. Een mooi voorbeeld is het Karl Marxhof met 1600 woningen, dat sinds eind jaren 20 van de vorige eeuw in het noorden van de stad prijkt. Van recenter datum is het in harmonie met de natuur ontworpen en gebouwde Hundertwasserhaus.
Genoot de burgerij in Wenen van cultuur van Oostenrijkse componisten Mozart, Schubert en Haydn, de arbeidersklasse en middengroepen kregen kunst op hun gevel en betere en ruimere woningen.