• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar
Annemiek Onstenk Journalist

Annemiek Onstenk Journalist

tekst, redactie & research

  • Home
  • Tekst
  • Redactie
  • Research
  • CV
  • Klanten
  • Contact
  • Kanaalpost

Communicatiestoornissen

14 januari 2019 door Annemiek Onstenk

In december 2018 verscheen Herstel na dertien jaar overleven in de psychiatrie van Mieni Westerink. Zij gaat niet langer gebukt onder haar ziektelast.

In december 2018 verscheen de tweede bundel van Mieni Westerink (50) over haar jaren in ggz-instellingen: Herstel na dertien jaar overleven in de psychiatrie. Dat is vijf jaar na haar eerste boek Dagboek van een DES-dochter… en hoe ik ontsnapte uit de psychiatrie. In beide boeken kijkt zij terug op een afgesloten periode, de titels geven een hint over de wijze waarop. Westerink doet haar best niet alleen negatief terug te kijken op haar lange en noodgedwongen verblijf in de ggz, ook uit eigen belang. ‘Cynisme, boosheid en verbittering leiden niet tot verder herstel. Ik kan het verleden toch niet meer veranderen.’

Al sinds haar jeugd heeft ze last van terugkerende depressieve gevoelens (‘De nieuwslezer zei dat het een stralende aprildag was. Ik wist dat de boom voor het huis vol bloesem stond, maar ik zag geen bloesem.’) en dwangmatig handelen. Zo plant haar huiswerk bijvoorbeeld van minuut tot minuut. Als volwassene is ze gelukkig in de liefde maar het krijgen van de zo gewenste kinderen gaat vanwege DES met veel problemen gepaard. Elf maanden na de vroeggeboorte van hun tweede kind gaat het zodanig mis dat Mieni vrijwillig wordt opgenomen. Depressie, verwardheid en hallucinaties maken dat ze nog maar één ding wil: rust in haar hoofd. Ze verblijft dertien jaar in verschillende klinieken en centra, op open en gesloten afdelingen, slechts één keer onderbroken door een kortdurende terugkeer naar haar geliefde man en kinderen.

Positief in de ggz zijn de eenpersoonskamers waar zij meestal terechtkomt en de lotsverbondenheid (‘verbroedering’) die ze ervaart met medepatiënten. Negatieve ervaringen overheersen echter. Psychiaters stellen in de loop der tijd verschillende diagnoses, waaronder schizofrenie, borderline en anorexia. Westerink is er echter van overtuigd dat de juiste er niet bij zit, en niet alleen achteraf. Zij vindt dat de ggz haar depressies onvoldoende onderkent en ze daarom geen of geen goede antidepressiva krijgt. Er gaan vele maanden voorbij zonder behandeling en vaak verzoekt zij tevergeefs om gesprekken met een psychiater. Wat zij bovendien op veel plekken mist zijn bezigheden en activiteiten. Westerink heeft een sterke ordeningsbehoefte en zoekt wanhopig naar zingeving en dagbesteding. Houvast vind ze in het vrijwel dagelijks schrijven van brieven aan een bevriende arts, in lezen en muziek. Na jaren kan ze gaan schrijven voor een cliëntenblad en vrijwilligersdiensten draaien in de ziekenhuisbieb.

Kwartje valt

Mieni doet talloze pogingen een einde aan haar leven te maken. Artsen en verpleegkundigen reageren boos of vijandig en vragen zelden tot nooit waarom zij dood wil terwijl ze zoveel van haar opgroeiende dochters houdt. Pas als haar ontslag uit de psychiatrie aanstaande is, komt de juiste diagnose in zicht. Een verpleger weet Mieni te verleiden mee te gaan op vakantie, iets dat voor haar maanden van mentale voorbereiding vergt. De verpleger heeft zelf een kind met autisme en daardoor herkent hij de verwoede planningsdrift rond activiteiten van Mieni. Het kwartje lijkt te vallen, ook bij haarzelf. ‘Kwamen daar mijn problemen vandaan? Me niet vrij voelen vanwege de planningen, daardoor opgesloten worden in een systeem, daarvan depressief raken en overdosissen nemen?’ Via een psychologe lukt het uiteindelijk zich op autisme te laten testen. Ze blijkt hoog te scoren op een autisme spectrum stoornis, welke vorm van autisme zou later worden onderzocht. Pas ná het verlaten van de ggz volgen goede diagnose en medicatie en zet haar herstel in.

Verandering

In het zicht van de vrijheid, of, in Westerink’s termen de ‘verlossing’ uit de ggz, neemt ze deel aan een herstelgroep. Het zwart/wit kader dat de ervaringsdeskundige docenten voorhouden, bevalt haar echter ook niet. Zij prediken “Voorkom dat je in de ggz terecht komt” en als je er zit “Probeer die zo snel mogelijk te ontvluchten”. Dat is volgens Westerink geen oplossing. Veel cliënten zijn te ziek om het zonder behandeling en/of opname in de ggz te redden. Maar het moet wel veel beter en zonder communicatiestoornissen.

Zes jaar woont Mieni Westerink nu zelfstandig en naar tevredenheid in een woonvoorziening voor psychisch kwetsbare mensen in Nijmegen. Ze schrijft haar levensverhaal te willen vertellen om lotgenoten tips en suggesties voor herstel te geven. Maar ook om misstanden in de zorg en behandeling van ggz-cliënten, of juist het ontbreken daarvan aan de kaak te stellen. Omdat het om een (knappe) reconstructie en terugblik gaat en niet van binnenuit de ggz is geschreven, was het mooi geweest te zien hoe behandelaars en/of verzorgers reageren op de vele opgeworpen vragen. Waarom zag men zo vaak en zo lang van behandeling of onderzoek af, waarom was er zo weinig te doen in de klinieken en deelt men Westerink’s stelling dat herstel niet alleen klinisch proces is maar het ook gaat om persoonlijk en maatschappelijk functioneren? Wat mij vooral opvalt in deze bundel zijn de veerkracht en levenslust die, ondanks alles, telkens onder de enorme ziektelast uit piepen. Die kunnen licht werpen op een behandeling waarin behalve medisch herstel ook plaats is voor de verlangens en mogelijkheden van de mens en burger in de patiënt.

Herstel na dertien jaar overleven in de psychiatrie, Mieni Westerink, Uitgeverij Elikser, Leeuwarden, 2018 ISBN 978 94 6365 101 1  €18,50

Gerelateerde Berichten

  • Mienskipkeunst

    Panorama Franeker is een landschap van stemmingen waarin Friese ggz-cliënten hun binnenwereld naar buiten brengen. Insideout. in Deviant, juni 2018 Insideout heet het panoramisch doek dat tot eind juli te zien is bij Groot Lankum in Franeker. Ruim honderd (ex)psychiatrische patiënten uit Friesland schilderden een kleurig landschap van stemmingen. ‘Ik…

  • Cliënten Ggz tussen de wal en het schip

    Mensen met psychiatrische problemen zijn onderbedeeld in het lokale Wmo-beleid, vinden belangenorganisaties. In het hele land zijn kritische geluiden te horen. Wat kan beter? Zorg + Welzijn - maart 2010 Mensen met psychiatrische problematiek die op zichzelf wonen vormen slechts één van de doelgroepen van de Wmo, maar wel een…

  • Een verschuiving van therapie naar educatie. Herstelacademies in ggz en welzijn

    In herstelacademies verzorgen ervaringsdeskundigen zelf de groepen, cursussen en trainingen.  Het 25-jarig bestaan van vakblad Participatie en herstel is op 12 mei 2016 gevierd met een symposium over herstelacademies in Nederland. Een drietal herstelorganisaties presenteerde hun manier van werken voor een gehoor van ervaringsdeskundigen, professionals uit de Ggz en het…

Categorie: Psychische kwetsbaarheid, Recente artikelen Tags: Ggz, herstel

Primaire Sidebar

Psychische kwetsbaarheid, Recente artikelen
  • Laat doven en slechthorenden tweetalig opgroeien
    De meeste doof geboren kinderen krijgen tegenwoordig een cochleair implantaat (CI), slechthorende kinderen krijgen hoortoestellen. Hiermee kunnen zij naar het ...
  • Mentoren ondersteunen leerlingen thuis
    Met de l in de maand schrijven media opnieuw over de schade die schoolsluiting aanricht bij leerlingen. Vooral in het ...
  • Geestelijk vader IJburg overleden
    Jeroen Verhulst stelde eind jaren zeventig voor woningen te bouwen in het Buiten-IJ en wist het gemeentebestuur daarvoor te porren. ...
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • ...
  • 44
  • >>

Artikelen

Selecteer subcategorie
category
6428047fe5561
1
1
27
Loading....

Tweets…

Ja, dat #Timmermans, #Rutte en #Hoekstra bij #VanderPlas op audiëntie gaan, te gek om los te lopen..... volkskrant.nl/a-b8ac3b4c

Gisteren op Onstenk's Twitter

'Een heet hangtaboe' #KootenBie

Ongeveer 5 dagen geleden op Onstenk's Twitter

Rust zacht, geweldige #WimdeBie youtube.com/watch?v=1R2wz8…

Ongeveer 5 dagen geleden op Onstenk's Twitter

Ja goed maar er is meer druk nodig nos.nl/ttapp pic.twitter.com/ZZdMDz7Ip9

Vorige week op Onstenk's Twitter

Een hug voor deze mevrouw! volkskrant.nl/a-bde785f4

Vorige week op Onstenk's Twitter

@annemiekonstenk volgen

Volg mij op

  • LinkedIn
  • Twitter

© 2023 Annemiek Onstenk, journalist | Tekst, redactie & research | Techniek WordPress | Realisatie Zin in Webdesign