Aphrodite zou bij het Griekse eiland Kythira zijn geboren, op de baren van de zee. Eind februari 2023 spoelen wij er aan. Het is er rustig en stil. Zestig dorpen en gehuchten telt het kleine eiland. Winkels en horecazaken zijn in deze tijd van het jaar nog dicht. Ook hoofdstad Chora is een dorp. Daar is één bar open. In de wintermaanden wonen er tussen drie- en vierduizend mensen op Kythira. Zomers zijn het er rond de 11.000, onder wie veel Kythirianen die de rest van het jaar in Athene werken en wonen. Openbaar vervoer is er niet meer. Alleen schoolkinderen worden met de bus naar een van de drie basisscholen of de ene middelbare school gebracht. Veel huizen staan, al dan niet tijdelijk, leeg, andere vervielen tot ruïnes.
Frank van Weerde, onze Nederlandse gastheer, blijft het jaar rond op Kythira. Hij bezocht het eiland al in de jaren 90, verloor er z’n hart aan en emigreerde in 2003. Wandelen is z’n passie. Hij maakte een wandelgidsje met 32 wandelingen over het hele eiland, beschikbaar in verschillende talen. Wij lopen er vier, in verschillende richtingen. We klimmen en dalen, komen door valleien en klauteren door een kloof, we lopen naar zee en bewonderen vele vele kerkjes. En komen geen enkele andere wandelaar tegen. Wel stralen veel bloemen ons tegemoet, in alle kleuren. Het is hier echt voorjaar. Prachtige wandelingen, bekoorlijk eiland.
Vanuit het kleine toeristenbureau Pyrgos House in Potamos verhuurt en beheert Frank ook accommodaties, organiseert trektochten, outdooractiviteiten, olijfpluk en ‘snoeiweken’ om wandelpaden te onderhouden. Hij spreekt vloeiend Grieks en kan goed Grieks dansen, laten we ons vertellen. Elke zondag trekt hij eropuit, met Grieken en gasten van elders. ‘Hij heeft Grieken aan het wandelen gekregen,’ zegt een eilandbewoner. In 2012 verscheen ook een verhalenboek van zijn hand: Kythira, gewoon een bijzonder eiland. De interviews met ruim twintig eilanders schetsen een mooi beeld van het leven en de geschiedenis ervan. Armoede, de trek naar Athene, emigratie naar Australië in jaren 50, terugkeer, biologisch boeren, kafeneios (koffiehuizen), visserij en de strijd tegen piraten passeren de revue. De liefde voor hun Kythira is groot. Het boek is vertaald in onder andere het Grieks en Engels en ‘het best verkochte boek op het eiland’, zo horen we in de winkel waar ik het aanschafte.
Door z’n goede humeur en tomeloze inzet voor Kythira en haar bewoners, werd Frank een graag geziene Kythiriaan. ‘Hij is Griekser dan de Grieken,’ zegt Tasos de taxichauffeur, die ons naar hoofddorp Chora brengt, te ver om te lopen. Na een kleine week vertrekken wij weer, Frank blijft. Verankerd.
Geef een antwoord