Jeugdzorg

‘De kwetsbaarheid van jeugdigen met een verstandelijke beperking is niet van voorbijgaande aard. Ga er niet van uit dat het ‘over’ gaat,’ zegt Erik Heijdelberg, voorzitter van de Raad van Bestuur van de William Schrikker Groep. ‘Hen moet je blijven volgen. Om bijvoorbeeld tienerzwangerschap, delicten of zelfdoding te voorkomen.’

VNG Magazine – febr 2014

Voor gemeenten is jeugdzorg een relatief nieuw beleidsterrein, de William Schrikker Groep (WSG) is gepokt en gemazeld, vooral in de gehandicaptenzorg. ErikHeijdelberg: ‘Wij bieden specialistische hulp aan jeugdigen met een beperking. Dat kan een lichamelijke of verstandelijke beperking zijn, een laag IQ, psychiatrische of verslavingsproblematiek of een chronische of progressieve ziekte. Ook kinderen van ouders met een verstandelijke beperking of verslaving en met ouders in een vechtscheiding of multiproblemsituatie, komen bij ons terecht. Deze jeugdigen vormen een kwetsbare groep. Zij groeien vaak op in een onveilige opvoedingssituatie, waar hun ontwikkeling achterblijft of gevaar loopt. De WSG voert voor deze doelgroep 20% van alle door de rechter uitgesproken gedwongen hulpverlening of beschermende maatregelen uit. We begeleiden landelijk 10.000 kinderen op dit moment.’
De WSG is blij dat het hulp- en dienstenaanbod aan jeugdigen vanaf 2015 onder de gemeenten valt. Heijdelberg: ‘Wij willen onze methodieken integreren in buurtgericht werken en de zorgketens binnen de gemeente. Bij de jeugdigen die de 700 voogden van de WSG in het hele land onder hun hoede hebben, ontstaat immers – eerder dan bij leeftijdgenoten – ernstige bijkomende problematiek. Denk aan alcohol- of drugsverslaving, tienerzwangerschappen, delictgedrag en overlast. Zij vormen een makkelijke prooi voor loverboys en jeugddelinquenten, die bijvoorbeeld hun broertje of zusje voor hun karretje spannen en een kind van acht op de uitkijk zetten.’

Eigen kracht en hulpverlening
Anders dan bij gezonde pubers, is de problematiek van jeugdigen met een (verstandelijke) beperking chronisch. ‘Je moet er voor hen zijn. Je hoeft er niet bovenop te blijven zitten, maar hen tijdens cruciale levensfases wel in de gaten houden,’ stelt Erik Heijdelberg.
De William Schrikker Groep beschikt over specifieke deskundigheid over de doelgroep en hulpaanbod op maat. ‘Onze professionals hebben het geduld en spreken de taal die nodig is om deze jeugdigen te ondersteunen en begeleiden. Wij borgen onze kennis in een eigen Expertisecentrum, dit doen we al ruim 70 jaar. En wij houden de ouders erbij. Zo zorgen we voor 30% minder uithuisplaatsingen én verkorten we de duur van de uithuisplaatsing. Eigen kracht, zeker! Maar zelfs redelijk zelfstandige jongeren met een beperking en een zorgzaam netwerk hebben professionele hulp nodig. Dankzij onze hulpverlening kunnen zij vaak in hun omgeving blijven wonen. Gemeenten zullen continue te maken krijgen met de afweging tussen eigen kracht, een zorgzame omgeving en professioneel interveniëren. De WSG kan hen daarbij helpen.’

Goedkoop en duurkoop
Gemeenten willen 20% bezuinigen, maar goedkoop kan duurkoop worden, meent Erik Heijdelberg. ‘Als de ‘losgelaten’ jongeren bijvoorbeeld toch in de criminaliteit terechtkomen of slachtoffer worden van loverboys. Met minder middelen wordt de caseload van onze professionals groter en komt meer op de jeugdigen en hun omgeving zelf neer. De samenleving wil geen risico’s. Gaat er iets mis, dan wordt gevraagd waar wij waren.’

De WSG werkt in alle 41 jeugdzorgregio’s en in alle gemeenten, in stedelijk gebied en op het platteland. Zij doet dat in nauwe samenwerking met de Bureaus Jeugdzorg. Heijdelberg: ‘Een belangrijk verschil met BJZ is dat wij bij de gezinnen aan de keukentafel zitten. Wij gaan naar hén toe, het is geen groep die op kantoor op spreekuren komt. Multigenerationele problematiek kan worden voorkomen; dat bespaart de gemeente veel geld. ‘Wij zijn deel van de oplossing, zowel voor de jeugdigen en hun gezinnen, als voor de samenleving.’