Betrouwbaarheid van diensten van de overheid en van publieke diensten die de markt heeft overgenomen, is geen vanzelfsprekendheid meer. Het is afwachten of leerlingen goed onderwijs krijgen op het vmbo en mbo, een klacht in behandeling wordt genomen en TNT elke dag post bezorgt. Je kunt er niet van op aan dat de politie moeite doet een inbreker op te sporen en te pakken. Het is niet uitgesloten dat een slachtoffer van een misdrijf onverwacht oog in oog staat met de dader omdat hij/zij – al dan niet per abuis – is vrijgelaten.
Dat de brandweer minder wil uitrukken, is dan ook schrikken. Hoe belangrijk het is dat de brandweer (en datzelfde geldt bijvoorbeeld voor de ambulance) komt als mensen die nodig hebben, heb ik onlangs van nabij meegemaakt. Wat gaf het vertrouwen dat de mannen binnen enkele minuten voor de deur stonden, trefzeker deden wat ze moesten doen en betrokkene de verzekering gaven dat zij zich geen zorgen hoefde te maken!
Eigen verantwoordelijkheid en zelf voor preventie zorgen, zoals de brandweer burgers voorhoudt: zeker. Maar in noodsituaties moeten mensen de regie over hun veiligheid even uit handen kunnen geven. Zij (wij) moeten er dan op kunnen rekenen dat diensten als brandweer en ambulance daadwerkelijk in actie komen.