zelfverbranding

Zondagmiddag 10 april herdachten enkele tientallen mensen op de Dam Kambiz Roustayi, op de plek waar de Iraanse man afgelopen week door zelfverbranding levensgevaarlijk gewond raakte. De dag daarna overleed hij. Op de Dam kreeg de asielzoeker niet alleen een waardig afscheid. Er werd ook geprotesteerd tegen de wijze waarop Nederland met asielzoekers omgaat uit een land als Iran, dat grond- en mensenrechten schendt. Én tegen het Iraanse regiem zelf. Roustayi, vermeend journalist, ontvluchtte zijn land elf jaar geleden omdat vervolging en marteling dreigde wegens ‘onwelgevallige uitspraken’. Tussen de herdenkers en demonstranten stond ook een zwarte man met de Nederlandse driekleur op z’n gezicht en een Nederlandse vlag om zijn naakte lichaam gedrapeerd. Op zijn achterhoofd het woord ‘Geluksdrager’ en op zijn blote rug de tekst ‘Ik ben geen toerist, geen crimineel. Ik woon hier.’ Een statement op gympen, dat ons zwijgend maar indringend een spiegel wil voorhouden: asielzoekers zijn mensen.