Politiek

MuzyQ financiële én politieke strop

5 oktober 2010 door Annemiek Onstenk

Vannacht heeft de PvdA deelraadsfractie in Amsterdam Oost haar twee dagelijks bestuurders teruggetrokken, waaronder de populaire stadsdeelvoorzitter Fatima Elatik. GroenLinks en D66, waarmee de sociaaldemocraten sinds mei dit jaar bestuurden, gaan door. Zij zoeken nu een nieuwe partner. Lieke Thesingh (GrLi) is voorlopig stadsdeelvoorzittter.

Aanleiding voor de breuk is de gang van zaken rond de koop van MuzyQ, een muziekmakerscentrum met studio’s en zalen in Oost. Vijf jaar geleden stelde het voormalige stadsdeel Oost/Watergraafsmeer zich, samen met de centrale stad Amsterdam, garant voor de nieuwbouw van MuzyQ. De garantstelling werd tussentijds omgezet in een hypotheek. Verantwoordelijk wethouder Germaine Princen van de PvdA verzuimde de deelraad te informeren over de precieze omvang van het risico dat het stadsdeel liep.

Inmiddels zijn Oost/Watergraafsmeer en Zeeburg gefuseerd tot stadsdeel Oost. Op 1 mei trad het nieuwe dagelijks bestuur aan, van PvdA, GroenLinks en D66, met opnieuw Princen als wethouder.

De inkomsten van MuzyQ, waar onder andere De Dijk en Caro Emerald oefenen, waren achtergebleven. Bij faillissement zou de garantstelling van Oost worden aangesproken, een bedrag van jaarlijks 1,5 miljoen euro, voor de duur van tien jaar. Om dat te voorkomen stelde het dagelijks bestuur voor MuzyQ dan maar zelf te kopen. De deelraad stemde daar vorige week mee in. De raad eiste een grondig onderzoek naar de wijze waarop het stadsdeel financieel verantwoordelijk was gemaakt voor MuzyQ.

Dat Oost voor MuzyQ nu miljoenen neertelt, die voorlopig niet zullen worden terugverdiend, komt uiterst ongelegen. Het stadsdeel moet de komende jaren tussen 15 en 18 miljoen bezuinigen.

Gisteravond praatte de deelraad na over de gang van zaken. In een brief legde het DB verantwoording af, maar deed dat zo klungelig dat verschillende fracties bezwaar maakten. Waarop het bestuur de brief introk. fracties. Fractievoorzitter Meint Helder van de PvdA noemt het DB ‘amateuristisch’. Dat, gevoegd bij het gebrekkig informeren van de deelraad, moest volgens hem leiden tot een ‘gele kaart’ voor het dagelijks bestuur. GroenLinks en D66 wilden de motie van afkeuring echter niet steunen. Waarna de PvdA haar twee dagelijks bestuurders terugtrok.

Een raadselachtige stap. Als de oppositie het aftreden van verantwoordelijk wethouder Princen (PvdA) had geëist, was dat te begrijpen geweest. Nu was het de PvdA zelf die een daad wilde stellen. Daarbij wilde men de schade voor de eigen club spreiden over drie partijen, PvdA, GroenLinks en D66. Toen dat niet lukte zette de PvdA een zwaarder middel in, ten koste van de eigen wethouders. Fractievoorzitter Meint Helder van de PvdA laat desgevraagd weten dat er niets anders achter deze vreemde move zit dan ‘het nemen van politieke verantwoordelijkheid’ voor het afkeurenswaardige de boot ingaan met MuzyQ.

Het is pas anderhalve week geleden dat Oost/Watergraafsmeer en Zeeburg tijdens het Rode Loper festival hun prille samengaan met een ‘huwelijksceremonie’ cultureel bezegelden. Dat de PvdA al vóórdat de MuzyQ-zaak goed is onderzocht de linkse kerk uit is, wijst op een slecht huwelijk.

Huis voor democratie en rechtsstaat bewoonbaar?

16 september 2010 door Annemiek Onstenk

Nederland krijgt een Huis voor democratie en rechtsstaat, in Den Haag. Het Huis, voor kennisoverdracht en debat over het functioneren van de democratie en de rechtstaat, komt vlakbij het echte huis voor de democratie, de Tweede en Eerste Kamer en wordt in 2013 opgeleverd. Op 15 september, Internationale Dag voor de Democratie, werd alvast een voorproefje gegeven van wat de bedoeling is. Onder leiding van multimedia journalist Prem Radhakishun vond een debat plaats over de vraag ‘Een minderheidskabinet, een zegen voor de democratie?’, of liever gezegd, een ‘debat’. Prem stelde de vragen, gasten als Jan Terlouw, Kars Veling, Mei Li Vos en Frits Huffnagel mochten (kort) reageren. De zaal, een theater, was half gevuld met Haagse scholieren. De andere helft van het publiek bestond uit (grijze) leden uit de Eerste en Tweede Kamer, waaronder voorzitter Gerdi Verbeet en PVV’er Hero Brinkman, en oud-prominenten als Wim Deetman. Prem overhoorde de scholieren over democratie en rechtstaat. De (voormalige) politici, in ander verband al snel mastodonten genoemd, duwde hij af en toe onverwacht een microfoon onder de neus.

Een debat werd het niet, eerder een show. Hero Brinkman maakte reclame voor het fenomeen minderheidskabinet (‘goed voor de democratie, biedt de oppositie kansen’). Maar er was geen gelegenheid hem te vragen waarom zijn partij, zelf geen voorbeeld van democratie, er dan geen deel van zal uitmaken. Ook kon hij nog eens getuigen van het anti-EU sentiment van de PVV, en roepen dat zijn club never nooit zou instemmen met toetreding van Turkije tot de EU. Eurocommissaris Reding, die deze week Sarkozy op de vingers heeft getikt vanwege het on-EU-wettig uitzetten van groepen Roma, zal zeker extra in de gaten houden wat de Lage landen onder Rutte & Co doen met de rechten en vrijheden van EU-burgers in Nederland.

Als het eerste naoorlogse minderheidskabinet in Nederland er komt, is het in duisternis tot stand gekomen. Linkse oppositiepartijen, buitenspel gezet in het (in)formatieproces, nemen uit armoe hun toevlucht tot het spreken van schande over het ‘schofferen van koningin Beatrix’ door Rutte & Co, terwijl zij zelf het koningshuis volgens hun verkiezingsprogramma het liefst alle niet-ceremoniële functies zouden ontnemen.

Of er verlichting komt in het Huis voor democratie en rechtsstaat en of het bewoonbaar wordt verklaard, is onduidelijk.

Uit de lucht, in de trein

2 april 2010 door Annemiek Onstenk

Ruim een half jaar geleden is de (peperdure) hogesnelheidslijn van Amsterdam richting Brussel-Parijs geopend, de HSL-Zuid. De exploitant van de treinen die over de HSL-Zuid (gaan) rijden is de HSA, de High Speed Alliance, een samenwerkingsverband van de NS en KLM (10%). Zowel de nieuwe trein Fyra (tot Rotterdam) als de Thalys (tot Parijs) rijden nu over het traject. Nog niet op topsnelheid, maar wel een stuk sneller dan de Thalys op het oude spoor reed.

Ondanks deze HSL vliegt de KLM nog dagelijks vijf keer heen en weer tussen Amsterdam en Brussel. Elke dag. Tussen Amsterdam en Parijs gaan dagelijks rond de honderd vluchten, van meerdere luchtvaartmaatschappijen.

De reiziger kan dus nog altijd ruim kiezen tussen het spoor en het vliegtuig, op prijs, tijd, comfort of andere redenen. Was het niet de bedoeling dat het vliegverkeer op de korte afstanden zouden worden vervangen door reizen over het spoor, om de milieubelasting van het vliegen terug te dringen? Als ik het mij goed herinner, werd in de jaren negentig, toen nog volop werd gediscussieerd over uitbreiding van luchthaven Schiphol met een vijfde baan, beloofd dat korte vluchten, zoals tussen Amsterdam en Brussel, gestopt of zelfs verboden zouden worden zodra de hogesnelheidslijnen de vervoersvraag konden overnemen. De vijfde baan was immers een ‘milieubaan’.

Nu blijkt de exploitatie van de Fyra en Thalys treinen verliesgevend te zijn. Deze week stonden cijfers in de krant over een gemiddelde bezettingsgraad van de Fyra van 8,5%. Die van de Thalys wil de NS niet openbaren. De KLM neemt deel in de HSA. Misschien is het moment aangebroken de belofte, van politieke en luchtvaartbestuurders, in te lossen de reizigers ‘uit de lucht’ te halen en een snelle en betaalbare rit over het hogesnelheidsspoor aan te bieden?

Kerstening

27 maart 2010 door Annemiek Onstenk

In Nederland liggen niet alleen (vreselijke) gebruiken als vrouwenbesnijdenis en uithuwelijking onder vuur, de islam is ook als godsdienst omstreden. Dat geloof zou niet thuishoren en niet passen in Nederland. Ik ben atheïst en vind de nadelen van godsdienst, of het nu om het christendom, het joodse geloof of de islam gaat, groter dan de voordelen. Maar het is in dit verband goed in herinnering te brengen dat Nederland, met ‘ons’ Indië, nog maar enkele generaties geleden een koninkrijk was met miljoenen moslims, toen vooral islamieten of mohammedanen genoemd. In plaats van zich aan te passen aan de tradities en identiteit van het gekoloniseerde land, hebben Nederlanders (en Portugezen) in Indië/Indonesia vroeger juist veel zendings- en missiewerk verricht, daar het christendom gebracht. Vanaf halverwege de 19de eeuw werd een deel van de archipel gekerstend, werden protestantse en katholieke kerkgenootschappen gesticht en overal kerken gebouwd. Niet alleen zogenoemde ‘heidense’ bevolkingsgroepen en gebieden kwamen voor kerstening in aanmerking, ook islamitische. In 1913 verkondigden christelijke volksvertegenwoordigers in het Nederlandse parlement dat ‘Javanen geen Islamieten waren maar heidenen die louter een paar Arabische formules konden herhalen’ (uit: dr. L. de Jong, Het koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog, deel 11a). Toen deze uitlating in Indië/Indonesia bekend werd, deden volgens De Jong ‘de zotste geruchten’ de ronde, als zouden de Hollandse regenten de gehele bevolking dwingen het christendom te aanvaarden en bijvoorbeeld de bedevaart naar Mekka willen verbieden.

Is de angst voor christelijke overheersing van Ind/ones/iërs toen te vergelijken met de angst voor islamisering in Nederland nu? De angst misschien wel, maar één doorslaggevend verschil moeten we niet over het hoofd zien. Nederlanders brachten het christendom destijds vanuit een positie als koloniale machthebbers, het ‘gouvernement’ had het voor het zeggen in Indië/Indonesia. Nederlandse christenen wilden ‘heidenen’ bekeren. De spraakmakende moslims in Nederland nu zijn, overwegend, een zich emanciperende onderklasse, die hun eigen – en naar hun overtuiging ‘enig ware’ – geloof hebben meegebracht en gestalte willen geven. Imams en schriftgeleerden kunnen Nederlanders in preken ‘ongelovigen’ noemen, maar er zijn geen aanwijzingen dat moslims de Nederlandse bevolking willen islamiseren, hun geloof willen opdringen. Ze zijn ook niet in de positie om dat te doen. Nederlandse moslims vormen geen eenheid, ze zijn net zo divers als Nederlandse christenen. Moslimpartijen hebben nauwelijks aanhang, de Nederlandse Moslim Omroep is juist failliet gegaan, etc. Waarschijnlijker is dat zich steeds meer Hollands-islamitische varianten uitkristalliseren, die zich hier, mét hun kerkgebouwen, nestelen naast en tussen de vele andere kerkgenootschappen die Nederland telt. Daar zal (dus) ook de secularisering en ontzuiling toeslaan en de aanhang afkalven.

Ondanks vier generaties kerstening bleef het Christendom volgens historicus Lou de Jong in Nederlands-Indië ‘een randverschijnsel’: rond 1940 waren er 1,5 miljoen christenen, op een bevolking van 68 miljoen. ‘De Islam kon zich handhaven.’ Het Nederlandse christendom is, ook nu nog, verweven met het vorstenhuis en beschermd door de grondwet. Of het zich als organisatie en gemeenschap handhaaft, zal niet afhangen van de omvang van andere godsdiensten, maar van de eigen overtuigingskracht (en het zelfreinigend vermogen van de katholieke loot).

Job’s volgelingen

20 maart 2010 door Annemiek Onstenk

645 followers heeft Job Cohen nu op Twitter. Maar hij twittert helemaal niet. Nog niet. De account is aangemaakt door de PvdA en gereserveerd voor de meester zelf, vermoedelijk om grapjassen vóór te zijn die er met het sterke merk ‘Job Cohen’ vandoor willen gaan. Cohen wórdt getwitterd dus.

De terugtrekking van Bos en presentatie van Cohen was tot nu toe een succesvol partijpolitiek charmeoffensief. De PvdA staat nu op 32 of 33 zetels in de peilingen, tegen 27 vorige week. Straks zal een spervuur van meer inhoudelijke en strategische bijdragen van Cohen en zijn team losbarsten, o.a. langs het twitterkanaal. Die moeten van de welwillende digitale volgelingen kiezers van vlees en bloed maken. Kom op, Job, tweet ons uw gedachten.

Red Amsterdam

12 maart 2010 door Annemiek Onstenk

Na Agnes Kant en aspirant-leider Camiel Eurlings, vertrekt nu met Wouter Bos de derde politiek leider binnen een week. Hij gaat vóór de wedstrijd ver plassen op 9 juni om het premierschap de politiek uit. De nieuwe PvdA-lijsttrekker, Job Cohen, kan demarreren en Jan Peter Balkenende bij de Kamerverkiezingen (ver) achter zich laten. Job Cohen heeft niet zo’n politiek profiel, is een vaderlijk type en kan als burgemeester van Nederland de boel beter bij elkaar houden dan Jan Peter. Misschien kan hij zelfs Geert de wind uit de zeilen nemen. Cohen drinkt als burgervader graag een kopje thee in de moskee, maar was als staatssecretaris verantwoordelijk voor de huidige, strengere vreemdelingenwet. Zowaar geen ‘linkse hobby’.

Volgende week gaat de boor draaien die zich, onder het centrum van Amsterdam door, een weg zal banen voor de Noord/Zuidlijn. Zou het vertrek van Cohen (hij noemde zichzelf tijdens de enquête naar de kostenoverschrijdingen van de Noord/Zuidlijn een ‘amateur’) ook met deze risicovolle onderneming te maken hebben: voor het boren de stad uit?

Hoe het ook zij, er komt dus een vacature in Amsterdam. Opnieuw een kans om een vrouwelijke burgemeester voor de hoofdstad te zoeken. Misschien Nelly Frijda? Nu de boor voor de Noord Zuidlijn de grond in is gegaan, valt daar toch niet meer veel te redden. Bovendien kan zij, 23 jaar na de poging van haar toenmalige partner Annemarie Grewel om burgemeester van Amsterdam te worden, haar gemalin revancheren. Nelly, red Amsterdam!